De stenen barakken van Birkenau zijn in korte tijd opgebouwd en hebben geen fundering. Aanvankelijk bestond de vloer gewoon uit aarde, later kregen sommige een stenen of betonnen vloer. In allebei de afdelingen van de barak stond een kachel die aangesloten was op een gezamenlijke schoorsteen, maar die zelden verbrandde. De barak telde zeventien ramen die die met luiken waren afgesloten. In het dak zaten twee ventilatiegaten die voor de nodige luchtverversing moesten zorgen, Want de deuren moesten gesloten blijven. De gevangenen slipen meestal op kale planken. Ze kregen af en toe wat stro om te liggen. De gevangenen moesten met zijn vieren een slaapplaats delen. Maar als er een nieuw transport was aangekomen moesten ze zo'n slaaplaatsbsoms wel met zijn vijftienen delen. Dan gebeurde doormidden braken omdat ze he gewicht van vijftien mensen niet konden dragen, ook al waren die allemaal ondervoed.